Tytuł: Rzeczy, których nie wyrzuciłem Autor: Marcin Wicha Wydawnictwo: Karakter Liczba stron: 182
Rzeczy, których Wicha nie wyrzucił podzielone są na trzy części — w pierwszej autor opowiada o dzieciństwie przez pryzmat przedmiotów, które sprawiają wrażenie samoistnie zbierających się w jego domu. Druga część to relacja. Jedna wielka relacja W DOMU — że między ludźmi, rodziną, i DOMU — że ludzi wewnątrz z tymi z zewnątrz. Bo to też relacja. I w końcu trzecia część, najcięższa ze wszystkich, bo dotycząca już stricte odchodzenia. Zaczynają ją słowa; „Jesteśmy na siebie poobrażani. Nie pamiętam, o co”. Jest to wprowadzenie do rozmowy telefonicznej, czyli jeszcze nie koniec, ale już nie tak komfortowo. Jakiś… niepokój może?
Co najgorsze w przypadku Rzeczy — czytało się świetnie. Płynność słowa, minimalizm formy, zaczynąjąc od okładki, kończąc na zakończeniu właśnie; zdystansowanym, ale pełnym w swojej oszczędności.
Komentarze
Prześlij komentarz